این شعر سروده ی یک بچه ی آفریقایی است و استدلال زیبا و شگفت انگیزی دارد :

وقتی به دنیا میام، سیاهم،

 

وقتی بزرگ میشم، سیاهم،

 

وقتی میرم زیر آفتاب، سیاهم،

 

وقتی می ترسم، سیاهم،

 

وقتی مریض میشم، سیاهم،

 

وقتی می میرم، هنوزم سیاهم...

 

و تو، آدم سفید،

 

وقتی به دنیا میای، صورتی ای،

 

وقتی بزرگ میشی، سفیدی،

 

وقتی میری زیر آفتاب، قرمزی،

 

وقتی سردت میشه، آبی ای،

 

وقتی می ترسی، زردی،

 

وقتی مریض میشی، سبزی،

 

و وقتی می میری، خاکستری ای ...

 

و تو به من میگی رنگین پوست ؟؟؟!!!